Backpacken Mexico

Wauw! Het is twee jaar geleden dat ik hier iets heb geschreven. In de tussentijd zijn we wel op reisjes geweest maar deze heb ik bijgehouden op Polarsteps (en niet altijd verhalen bij geschreven). Mocht je het leuk vinden om de route, foto's en korte verhaaltjes van een midweek Sneekermeer, roadtrip in Duitsland, vakantie naar Bonaire en een citytrip naar Londen te bekijken, dan kan dat hier: https://www.polarsteps.com/RomyvanO/

Twee weken geleden zijn we teruggekomen uit Mexico. We hebben hier een super leuke tijd gehad! Hierbij ons reisverslag (lekker lang!). De foto's van Polarsteps heb ik ook hier geüpload, met de filmpjes ging dat wat lastiger dus daarvoor moet je echt op Polarsteps kijken.

Lange reisdag en vroege morgen

Hallo vrienden, goedemorgen! Of zal ik zeggen, ¡hola amigos, buenos días! Een vroege mañana hier in Mexico-Stad; we zijn al sinds 5 uur lokale tijd wakker door de jetleg, die ons er ook aan herinnert dat we de jongste niet meer zijn. Vandaag staat het mentaal aankomen en verkennen van de stad op de planning. Maar eerst even terug naar gisteren! Om half 8 sochtends ging de wekker en een uur later zaten we in de bus richting het station. We waren zeer op tijd op Schiphol ivm mogelijk lange rijen maar dit viel enorm mee; binnen een uur stonden we achter de douane en konden we ons nog drie uur gaan vermaken tot onze vlucht zou vertrekken. We hebben rondgelopen, winkels bezocht, geluncht en per ongeluk mijn vest ergens achtergelaten, dat wordt hopelijk nog vervolgd! Eenmaal in het vliegtuig bleek dat de korte wachttijden niet alles zeiden over de actualiteit van de personeelstekorten want we zijn een uur later vertrokken omdat de bagage nog niet was ingeladen. Achja, een extra uur op een 11 uur durende vlucht, maakt dat nog zoveel verschil? Ja, het antwoord is ja. Naast ons, aan de andere kant van het gangpad, zat een moeder met een baby die veel heeft lopen krijsen, de laatste anderhalf uur zonder pauzes. We hebben dit beide nog niet zo extreem meegemaakt en dan maakt een extra uur krijsen dus wel een verschil. Naast dat hadden we eigenlijk een hele fijne vlucht; er werd extra ruimte gemaakt in onze rij zodat Mark zijn lange benen goed kwijt kon, we hebben leuk gekletst met het cabinepersoneel (en met elkaar) en het eten aan boord was prima. We hebben ons vermaakt met film kijken, spelletjes spelen, muziek luisteren en yogahoudingen in het sanskriet leren (dat laatste alleen ik, niet Mark). Het was even wachten op de bagage, even zoeken naar een ATM die wel geld kon uitspugen en even lopen naar de taxi maar we zijn rond 10 uur lokale tijd (5 uur sochtends gevoel tijd) aangekomen in het hostel. Van het hostel hebben we nog niet veel gezien want we waren doodop, maar ik glunderde wel van trots omdat Mark een gesprek in het Spaans had gehad met de taxi chauffeur. Nu zijn we aan het wachten tot we kunnen ontbijten, dat is hier alleen tussen half 10 en 10. Voor nu proberen we niet hangry te worden door sultana's te eten en een plan te maken voor de komende dagen. Daar gaan jullie zeker meer van horen, hoewel de posts wellicht niet meer zo lang worden als deze :') ¡Hasta luego! (Tot later!)

Mexico Stad

Deze reis heet hier op polarsteps dan wel 'Backpacken Mexico', we pakken het backpacken dit keer anders aan dan dat we eerder hebben gedaan. We zijn eigenlijk aan het glam backpacken of 'glampacken' (padum tsss). Wat is dat precies, hoor ik je denken? Tot nu toe betekent dat: we slapen welliswaar in een hostel maar hebben wel een privé kamer, we zijn niet met het ov maar met een taxi naar dit hostel gegaan en als klap op de vuurpijl zit in mijn backpack dit keer een föhn! Dag 1 in Mexico Stad was een zware. Zoals je in de vorige post kon lezen waren we al om 5 uur op maar dat mocht de pret nog niet drukken. Het ontbijt wat om half 10 werd geserveerd was verrukkelijk en het gezelschap (lees; 1 Italiaan, 1 Britse en 7 (!) Nederlanders) was goed. Ondanks de vele Nederlanders werd aan tafel overwegend Engels gesproken en verhalen uitgewisseld. Mark en ik hadden al besloten deze dag rustig aan te doen en niet met anderen op pad te gaan, maar voor die avond hadden we wel al plannen gemaakt om met iedereen een streetfood tour te doen. Na het ontbijt gingen we op zoek naar een simkaartje en zijn daarna richting het centrum gegaan. De metro zat enorm vol maar daardoor ervoeren we wel de temperatuur zoals we ons de temperatuur in Mexico hadden voorgesteld! Het is hier wat kouder dan we hadden gehoopt. In de donkere rit van het vliegveld naar het hostel zagen we vooral regen en ook deze ochtend had het geregend. De temperatuur buiten lag begin van de dag onder 20 graden maar kroop omhoog naar zo'n 25. Zeker met het uitblijven van de regen een prima weertje dus! We hebben rondgelopen op het centrale plein, een kerk van binnen gezien en de eerste quesadilla van de vakantie gegeten. Mark was lekker in gesprek met de vrouw van het kraampje en ik sta daar dan schaapachtig bij te kijken. Het is echt anders om op reis te zijn met iemand die de taal wél spreekt wanneer je zelf geen flauw idee hebt waar gesprekken over gaan of hoe je überhaupt moet vragen waar het toilet is. Misschien moet ik naast Sanskriet ook maar Spaans gaan leren. Na deze heerlijke snack zijn we een nieuw vest gaan kopen voor mij (het is een maat L geworden omdat mijn maat alleen in een lelijke beige kleur beschikbaar was; jullie zien dit 'oversized' vest binnenkort op de foto's) en hebben we nog meer rond gelopen. Geluncht met wederom een quesadilla en daarna nog over een leuk en kleurrijk marktje gelopen maar toen was de energie echt op. We zijn richting het hostel gelopen en uitgeput op bed geploft. Mark heeft wat gedommeld en ik heb een goede twee uur geslapen. Toen ik wakker werd regende het pijpenstelen, helaas voor de streetfoodtour want die ging niet meer door. We hebben toen met wat mensen uit het hostel bij een tentje in de buurt gegeten en zijn daarna gaan slapen. De volgende dag stonden twee musea op het programma. Na het heerlijke ontbijt, elke dag wat anders en dit keer pancakes, gingen we op weg naar het archeologisch museum. Eerst met de metro en toen nog een stukje lopen door een park om bij het museum te komen. We waren beide positief verrast hoe goed dit museum is opgezet! Niet alles achter vitrines maar ook tempels en graftombes nagemaakt zodat het echt voelt alsof je ze bezoekt, zie ook het filmpje bij deze post. Na het archeologisch museum zijn we met een bus en later metro richting de wijk van het Frida Kahlo museum gegaan. Daar hebben we eerst geluncht met heerlijke enchilladas en daarna naar Frida's vroegere woning gelopen. Het was interessant om wat over het leven van Frida en Diego (Rivera) te leren en te zien waar ze leefden. Echter vonden we dit beide, in tegenstelling tot het andere museum, geen must-see. Moe maar voldaan zijn we toen met een Didi (een soort Uber) weer richting het hostel gegaan. We hebben tacos gegeten bij een tentje om de hoek en daarna stond iets héél cools op het programma: met het halve hostel gingen we naar lucha libre. Lucha libre is een sport en draait om worstelen, maar het is in scène gezet. Doordat het nep is lijkt het soms alsof je naar een circusact zit te kijken en de 'worstelaars' zijn echt acrobaten. Het was heel bizar, chaotisch maar ook gaaf om te zien. In de arena vonden we het er heel Amerikaans aan toe gaan; de worstelaars werden met veel bombarie aangekondigd en bier en snacks werden naar de plek gebracht. Echt een leuke ervaring!! Inmiddels is het zaterdag en zitten we in de bus richting Oaxaca (spreek uit: wahaca). We zijn vanochtend vroeg vertrokken en hadden bijna de bus gemist doordat de metro niet verder reed en we toen in de spits een Uber boekten, maar we hebben het gehaald. De bus voelt heel luxe, de zitplaatsen zijn ruim en op verschillende schermpjes worden films getoond (Spaans gedubd natuurlijk). Er is een toilet aan boord en we hebben voldoende eten bij. De uitzichten zijn fantastisch! We hebben zin in Oaxaca, het schijnt een leuke stad te zijn. Daarna gaan we naar het kustplaatsje Puerto Escondido, de post over Oaxaca zal ik waarschijnlijk in die bus schrijven/posten! Liefs uit Megicoooo

Oaxaca

Hallo vrienden! Wát een leuke dagen hebben wij gehad in Oaxaca zeg, we hebben echt genoten en de tijd is voorbij gevlogen. Zaterdag kwamen we smiddags met de bus aan en zijn we bepakt en bezakt richting het hostel gelopen, dat was namelijk maar 15 minuten lopen. In tegenstelling tot wat ik de vorige blogpost schreef (glampacking houdt in: geen dorms), sliepen we de eerste avond in een dorm... Wel met een goede reden want de eerste nacht was nog geen privékamer beschikbaar. Geen paniek, want de dorm was mega luxe. Iedereen had een eigen 'pod' met daarin een raampje, stopcontact, plekje om spullen op te hangen etc. Na het installeren op de kamer gingen we naar het dakterras en raakten we al snel aan de praat met een Deen/Amerikaan en twee Israëliërs. Die avond zijn we met dat clubje uiteten geweest (op straat nog een schorpioen gezien, hopelijk komen we die niet in onze kamer tegen) en met de twee Israëliësche jongens zijn we ook nog wat gaan drinken, het was heel gezellig! De volgende dag zouden Mark en ik de stad ontdekken. We hadden bedacht om dit per fiets te doen, maar zoekend naar een fietsverhuur realiseerden we ons dat de stad ook goed lopend te ontdekken is. Daarom hebben we lopend hebben wat kerken en markten bezocht (zie ook de foto met veel rook; dit is op de 20 November markt, het gedeelte waar ze vlees roken) en op een van de markten ook wat gegeten. Terug in het hostel even chillen en met de mannen van de vorige dag bedacht dat we een tour naar de 'bevroren' waterval wilden maken. Dus toen weer terug naar het centrale plein om een goede deal te maken voor een tour. Uiteindelijk betaalden we zo'n €15 pp terwijl we dezelfde tour online voor €50 pp hadden gezien. Lekker bezig! Op de terugweg naar het hostel kwamen we een streetfood kraampje tegen waar ze mais met sprinkhaan verkochten. Dit klinkt heftiger dan het is, de sprinkhaan is gefrituurd en smaakt eigenlijk nergens naar maar geeft wel crunch (en is een bron van eiwit). Leuk om geprobeerd te hebben dus. Die avond gingen Mark en ik samen uiteten en hebben we in bed YouTube gekeken. Op maandag had ik sochtends een yogalesje die erg fijn was. Daarna zijn we gaan ontbijten en hebben we de tassen gepakt en in het bagagehok gestopt, die zouden we later meenemen op de tour. Eerst zijn we nog de stad in geweest om een kaart voor mijn moeder te posten, te pinnen, mondkapjes te kopen en nóg een kerk te zien. Net op tijd waren we terug in het hostel om met de tour te vertrekken. We gingen onder andere naar een familie waar kleden van wol op een traditionele manier geweven werden. Alle kleuren die je op de foto ziet zijn op een natuurlijke manier gemaakt, zo komt rood van bladluis, geel van de schil van granaatappel en groen van planten. Gaaf om te zien! Daarna zijn we bij een mezcal fabriek wezen kijken. Mezcal is een lokale drank gemaakt van agave, Mark heeft verschillende soorten geproefd waaronder eentje met een worm erin! Het hoogtepunt van de tour was de bevroren waterval, door de mineralen in het water blijft steeds wat achter op de ondergrond en lijkt het een enorme waterval terwijl het eigenlijk een klein stroompje is. Vanaf de waterval kon je nog een stuk klimmen naar een uitzichtpunt, heel tof. Daarna snel richting het busstation van Oaxaca omdat onze nachtbus om 21:30 vertrok. Wel hebben we buiten bij een kraampje nog het lekkerste eten tot nu toe gegeten, ik ben alleen de naam vergeten... In de bus half geslapen en wat gedommeld en inmiddels zijn we in Puerto Escondido aangekomen! Daar horen jullie later meer over, wij kruipen nu in een hangmat 🌞 Laters!

Puerto Escondido

¡Hola amigos! Spoiler: ik schrijf dit vanaf het vliegveld in Puerto Escondido. We zouden eigenlijk een auto huren en richting San Christobal gaan, maar daar is verandering in gekomen... Eerst meer over onze tijd hier! Na de nachtbus kwamen we sochtends redelijk gebroken aan in Puerto Escondido. We hadden een hostel in het leukste deel van de stad; la punta. Onverharde wegen, veel eet tentjes en een relaxte sfeer, dit stadje staat bekend om het surfen! De privé kamer in ons hostel was gelukkig al klaar en daar hebben we eerst wat gedommeld. Het weer was niet heel goed dus hier misten we gelukkig niks aan. Nadat we waren uitgerust hebben we onze was weggebracht en zijn we richting het strand gelopen. Ondanks de warmte regende het, en het ging ook steeds harder regenen. Bij een strandtent hebben we geschuild en vis tortadas gegeten, daarna zijn we naar het hostel gegaan. Daar hebben we de weersverwachting voor de komende dagen in San Christobal en Palenque bekeken maar die was zo slecht (lees: 100% regen incl onweer voor de komende week) dat we redelijk impulsief een vlucht naar Baja California hebben geboekt: een schiereiland in het noorden van Mexico waar het wél lekker weer is. Die avond was pizza night bij het hostel en hebben we gezellig met mensen uit allerlei landen gekletst. Gisteren zijn we na een top ontbijtje met heerlijk brood naar het strand gegaan. Nadat Mark had gespeeld in de hoge golven en ik had gegeken naar de surfers besloot ik een board te huren. De vorige dag had ik nog tegen Mark gezegd dat deze golven (zo'n 2-3 meter) te hoog voor mij zijn, maar ik had wel zin om het te proberen. De foto bij deze post ziet er cool uit, maar mijn gestuntel was dat niet :') Op een gegeven moment probeerde ik een golf die echt méga hoog was, maakte ik een nose dive (punt naar voren) en was ik een tijd onderwater. Toen was ik er wel klaar mee en ben ik naar de kant gegaan. We hebben geluncht bij een hip tentje en zijn daarna weer terug naar het hostel gegaan om te chillen en spelletjes te spelen. We hebben ook nog even getwijfeld of de vlucht van vandaag wel een goed idee was aangezien het weer beter was dan voorspeld, maar we hadden geen zin in het gedoe van het cancellen dus dat hebben we laten gaan. Avondeten hebben we met z'n tweetjes bij een taco tentje gedaan en daarna zijn we lekker gaan slapen. Nu op naar San Jose del Cabo! Hopelijk zien we daar walvishaaien tijdens het duiken en kan ik die eindelijk laten tatoeëren (sorry mam). Laterrr!

Baja California Sur

¡Buenas Noches! Voor jullie dan, want hier is het nog middag maar in NL is het al nacht. Na meerdere (honderden!) vragen wanneer er dan eindelijk weer een teken van leven zou komen, hierbij de update van ons avontuur op de Canarische eilanden (al is Baja een schiereiland maar ssst) van Midden-Amerika; Baja California Sur. Donderdag kwamen we smiddags aan in San Jose del Cabo en we werden verwelkomt door de zon, we wisten gelijk: dit was een goede keuze. Ons hostel lag midden in het oude centrum, vroeger mooi authentiek maar inmiddels ingericht op toeristen én overladen met Amerikaanse toeristen. Daardoor dan wel instawaardig. We hebben plannen gemaakt voor onze tijd hier, een auto geregeld, rondgelopen, lekker gegeten en leuk gekletst met de mensen uit het hostel. Een geslaagde dag! Na een heeeeerlijk (maar heel duur) ontbijtje gingen we de volgende dag op de bonnefooi richting Cabo Pulma in de hoop om daar te duiken en te overnachten. Helaas, internet had gelijk: er was niks meer beschikbaar. Toch nog een lunch aan het strand gehad en toen door het mooie landschap en via een oud mijnstadje door naar La Paz, waar we een appartement boekten omdat er geen hostels (beschikbaar) waren. Wat een luxe! Bij de boulevard regelden we bij de eerste duikschool die we zagen een duik en daarna aten we hele vette burgers bij een zaakje met een hele grote menukaart. Op zaterdag was het tijd om te duiken! Dachten we tenminste... We hadden er zo'n zin maar op locatie hebben we besloten toch niet te gaan, er waren teveel 'red flags'. Zo hadden ze te weinig materiaal waardoor Mark een BCD kreeg die twee maten te groot was, de vinnen waren gewoon snorkelflippers en in slechte conditie, luchtflessen met normale lucht waren gelabeld als nitrox en als klap op de vuurpijl had Marks regulator geen mondstuk! Ondanks dat we al op de boot zaten en we het echt shit vonden hebben we omwille van de veiligheid gezegd dat we niet meer wilden duiken. Terug in de stad gingen we op zoek naar een andere duikschool met goed materiaal en die vonden we. Het appartement konden we gelukkig ook nog een dag extra huren én na wat gedoe hebben we al het geld van de andere duik terug gekregen, dus eind goed al goed. We hebben ons de rest van de dag vermaakt op het strand en savonds heerlijke ramen gegeten. De volgende dag doken we met de goede school! Mega leuke mensen, serieus en professioneel wanneer nodig maar ook grappig en leuk om mee te kletsen. Daarnaast zaten we met leuke mensen op de boot: een Amerikaans stel en een Nederlands stel, de duikfoto's en filmpjes zijn allemaal gemaakt door Jaimy! De eerste duik was een wrakduik (we gingen er ook in, al mag ik dat officieel niet maar heb het wel vaker gedaan) en we zagen veel zeeschildpadden, heel tof. Daarna nog een duik bij een rotswand met veel zeeleeuwen én duizenden sardientjes. Voor de late lunch voeren we naar een strand en kregen we tostadas met ceviche en een fruit topping. Ondanks een afsluiter met sushi die niet zo lekker was (harde rijst en weinig vulling) echt een topdag! Gisteren reden we van La Paz naar Todos Santos. Een kort ritje van iets meer dan een uur en wederom een luxe accommodatie met privé hutje én zwembad. Hier hebben we heerlijk gechild: even op het strand gekeken, geluncht, naar het stadje om te pinnen en daarna aan het zwembad gelegen. Stiekem is zo'n dagje ook wel fijn! Daarna hebben we een prachtige zonsondergang gezien en burritos gegeten als avondeten. Vanochtend hebben we rustig de spullen gepakt, we vliegen straks pas om 15:30. We zijn naar San Lucas gereden waar we een typisch Mexicaans ontbijt hebben gehad en nu zitten we op de luchthaven te wachten om naar Mérida in Yucatan te vliegen. We twijfelen nog of we daar een auto gaan huren of juist weer verder met de bus gaan reizen, we kijken wel even. Het heerlijke van deze vakantie is juist dat we alles zo open laten en spontane keuzes kunnen maken. Daar kunnen we nog een weekje van genieten. Tot de volgende!

Mérida en Valladolid

Hallo allemaal, Alweer een update van Mark&Romy! Ik schrijf dit terwijl ik in ons bed in het gezellige 'Mama's Home' hostel in Tulum lig. De afgelopen dagen hebben we weer veel gezien maar inmiddels zijn we mentaal afscheid aan het nemen; as dinsdag vliegen we al terug! Wel nog eerst nog een update van wat we hebben meegemaakt. Afgelopen dinsdag kwamen we savonds laat aan in Mérida. Een uber vanaf het vliegveld was niet mogelijk dus uiteindelijk toch maar de dure taxi gepakt. Door elkaar eraan te herinneren dat dit een glampack vakantie is, doen zulke uitgaven gelukkig iets minder pijn ;) De volgende dag konden we de stad pas goed gaan bekijken en bleek dat we niet zo'n fan zijn van de stad... Veel auto's, smalle stoepen, vervallen gebouwen (en niet op de coole manier) en weinig sfeer. Het ontbijt wat we buiten de deur haalden was wel prima maar toen het na wat rondlopen ging regenen gingen we lekker terug naar het hostel. Ik heb daar wat gechilld en Mark is smiddags nog de stad in gegaan. Eind vd middag hebben we aan het zwembad gelegen terwijl het regende, spelletjes gespeeld en gekletst met mensen uit het hostel. Op aanraden van één van hen zijn we die avond naar een TOP taco restaurantje gegaan. De taco's in het midden van Mexico waren een stuk 'kaler', in dit deel gebruiken ze meer sausjes en kruiden en dat proef je! Op weg naar het hostel haalden we een toetje en wat (alcoholvrije) biertjes en hebben we wederom lekker gekletst met mensen uit het hostel. Donderdag vertrokken we richting Valladolid (spreek uit Bajadolid). Met een tussenstop in Izamal (ook wel de gele stad, zie foto, hier is Mark ook nog een oude Maya ruïne opgeklommen) en een dorpje met een prachtige kerk, kwamen we aan in Valladolid; dit vonden we gelijk al een leukere plek! De straten zijn breder, de gebouwen wat beter onderhouden maar alsnog niet té hip. We zijn gelijk rond gaan lopen en hebben burritos en churros gegeten. Toen heb ik ook de foto van de schattige man die voor ons hostel zat gemaakt. Hij was doof maar dat maakte de communicatie juist wat makkelijker omdat ik toch geen Spaans kan. Hij vond het leuk dat ik een foto wilde maken en ik ben blij dat het mocht! Ik vind het echt leuk om oude mensen te fotograferen en heb een beetje spijt dat ik mijn analoge camera niet bij me heb. Na het eten zijn we aangehaakt bij een walking tour die mensen uit het hostel hadden aangraden. Leuk om wat te horen over het Maya verleden van Valladolid. Bij het grote centrale plein hebben we als afsluiter op een dakterras een drankje gedronken, 10 punten voor de mensen in de reacties die goed raden welk drankje van wie was. Een heerlijk dagje! De volgende dag is Mark nog de stad in geweest om oa een klooster te bezoeken en heb ik de ochtend besteed aan lummelen en mijn haren wassen. Net zoals thuis heeft Mark over het algemeen wat meer behoefte aan prikkels en ik aan rust en alleen-tijd, op deze manier kunnen beide behoeftes vervuld worden. Na het uitchecken hebben we empanadas gehaald en zijn we richting Coba gaan rijden. De empanadas hebben we in een dorpje onderweg opgegeten. Zittend aan het centrale plein (wederom bij een kerk, elk dorp hier is rondom een kerk gebouwd) keken we naar het vervoer in de stad: met name scooters of fietsen met een grote bak voorop waar mensen in kunnen zitten. Het valt ons op dat in Yucatan/Quintana Roo veel gefietst wordt, wij vermoeden doordat het heel vlak is, toch waren deze 'bakfietsen' nieuw voor ons. Wel leuk om te zien! Aangekomen bij ons heerlijke kleinschalige hotel (!) in Coba (het stadje is zo klein dat ze geen hostels hebben) heb ik bij en in het zwembad gelegen en Mark lekker gedommeld op bed. We werden goed verwend door de mensen van het hotel met drankjes en popcorn en hebben savonds pasta en pizza gegeten. Hier stopt deze update voor nu want ik ben erg moe en morgen gaan we duiken in een Cenote!! In de volgende update lezen jullie over vandaag en onze laatste dagen in Tulum (en evt terugreis). Tot dannnnn!

Coba & Tulum

Hallo allen! We zijn weer in Nederland. Met een flinke kater van de jetleg hebben we gisteren uitgepakt en geslapen en vandaag wasjes boodschappen gedaan. De laatste dagen in Mexico waren echt leuk, ik neem jullie nog een laatste keer mee! Zaterdag werden we wakker in het kleine dorpje Coba. Zonder te ontbijten zijn we vroeg naar de tempels gegaan en dat was een goede keuze want we waren de eersten in het park! Het park was mooi opgezet en met een looproute van zo'n 5/6 km door de jungle kwam je langs alle verschillende gebouwen. Gaaf om te zien en fijn om wat te kunnen bewegen in de relatief koele ochtendlucht. We hebben nog ontbeten in het hotel, een afscheid op de 'muur' van de badkamer gezet en zijn toen naar Tulum gereden; onze laatste stop! Onderwe hebben we nog een nieuwe hangstoel gekocht voor op het balkon, onze oude is net voor de vakantie kapot gegaan. We konden al snel inchecken in onze kamer bij dit gezellige hostel (zie filmpje) en hebben ons vermaakt met rondlopen door Tulum, kaartspelletjes spelen en dineren met heerlijk indiaas eten. De volgende dag stonden twee duiken op de planning. Dit keer niet in de open zee maar in een cenote; een grot (soms ingestort waardoor het een 'open cenote' wordt) met water erin. Verschillende cenotes zijn via een soort ondergrondse rivier met elkaar verbonden. Wij gingen duiken bij dos ojos; twee ogen, twee open cenotes en een gesloten cenote (de batcave) die met elkaar verbonden zijn. Het was ontzettend gaaf om hier te duiken! Het water was kraakhelder en daardoor leek het soms alsof je niet onderwater zat maar door de lucht vloog. Ons drijfvermogen was erg strak, al zeg ik het zelf, en dat was maar goed ook want we door tussen talloze stalagmieten en stalagtieten. Echt een van mijn meest gave duiken ooit! Helaas mocht je hier alleen tegen flinke bijbetaling een camera meenemen dus niemand in ons groepje had een camera mee (en wij waren onze vergeten). Om jullie toch een idee te geven hoe de cenote duik eruit zag, heb ik een plaatje van google bijgevoegd. Savonds zijn we gaan eten in een Japans restaurant wat erg lekker was en daarna gekletst en spelletjes gespeeld met mensen uit het hostel. Op maandag zijn we naar de oude maya ruines aan het water gegaan. Ondanks dat we hier redelijk vroeg waren was het ontzettend druk en warm, geen goede combi voor Mark en Romy; we werden hier heel sarcastisch van. In plaats van foto's van de ruines hebben we dus foto's gemaakt van de groepen mensen en in plaats van genieten van de uitzichten hebben we ons verwonderd over de hoeveelheid selfies van een typisch instagram koppel. Tulum haalt niet onze beste kant naar boven zullen we maar zeggen... Na de ruines hebben we op weg naar een strand nog wel wat 'wildlife' gespot; Mark noemt deze beesten neusberen maar ik weet nog steeds niet of dat de correcte naam is. Het strand was niet mooi en te warm dus besloten we wat rond te rijden in de met airco verkoelde auto, dat was heel leuk! We hebben geluncht met taco's en daarna gehangen met de leuke mensen uit het hostel. Als laatste avondmaal zijn we naar een prachtig Spaans restaurant geweest met ouderwetse keuken. Het filmpje dat ik daar heb opgenomen geeft de sfeer goed weer (zoals vriend en filmstudent Matthew uit Singapore zegt: het is heel 'cinamatic'). De volgende dag was het tijd om in te pakken! Na een laatste heerlijk ontbijt van 'Mama' (we slapen in Mama's home hostel) zijn we samen met Amerikaan Chris, die die dag richting hometown Miami vertrok, richting Playa del Carmen gereden om nog even aan het strand te kunnen liggen. Daarna was het toch echt tijd om de auto in te leveren. Bagage inchecken ging goed, zelfs de hangstoel mocht mee, en we waren snel door de security heen. Omdat we niet zeker wisten of we aan boord nog eten zouden krijgen (we vlogen half 7, twijfelgevalletje) hebben we op het vliegveld nog 'Mister Panda' gehaald en een milkshake gedronken. Had niet gehoeven want we kregen in het vliegtuig nogmaals eten, achja. We hebben een oké vlucht gehad, niet veel geslapen maar het was ook zo voorbij. Eenmaal thuis heb ik nog even geslapen en Mark gedommeld en zijn we begonnen met uitpakken en het huis weer op orde brengen. Gelukkig hebben we daar nog even tijd voor want maandag beginnen we beide pas met werken. Nog even genieten van het thuiszijn! Dank voor het volgen en tot de volgende! Liefs, Mark en Romy